Tijdens mijn vakantie kwam het fipronil-schandaal met eieren aan het licht. Zit je net aan een ontbijt met een lekker gekookt eitje, zegt je mede hotelgast: zou je dat wel eten? Ik ben benieuwd hoe men zich uit deze affaire gaat wringen. Mijn gedachten gingen terug naar een soortgelijke zaak vele jaren geleden: besmettingen door methylbromide. Dit gif werd destijds gebruikt om kassen te ontsmetten.
Op de vraag óf Augmented Reality (AR) en Virtual Reality (VR) iets gaan betekenen binnen de installatiebranche, antwoordt een orakel altijd bevestigend. Veel lastiger is het om een antwoord te geven op de wát-vraag. Er is namelijk met AR en VR veel mogelijk. De ontwikkelingen gaan zo verschrikkelijk snel. Verstorend snel voor de traditionele manier van werken van installateurs. Het is bijna onmogelijk een beeld te schetsen van de branche over pakweg 5 of 10 jaar.
Voor de zomer kwam de technische installatiebranche volop in het nieuws. Ondernemers en gemeenten sloegen de handen ineen om statushouders aan een baan te helpen. In Leiden werd een groep mannen omgeschoold naar een baan in de technische installatiebranche en ik nam samen met Doekle Terpstra, voorzitter van Uneto-VNI, een kijkje bij Installatiewerk om nader kennis te maken met deze nieuwe vakmensen. Ik was onder de indruk; vakmensen in spé op zoek naar een nieuwe toekomst. Gemotiveerd, gedreven en met (vaak hernieuwde) passie leerden ze de eerste kneepjes in het vak. Taal was misschien de grootste drempel, maar ook daar zag ik doorzettingsvermogen.
Wie zit te wachten op personeel dat doorwerkt tot hun 70e? Vergis je niet, zegt Adrie van Duijne, van stichting KIEN. Hij is samen met OTIB en de Stichting Collegiale in/Uitleen Installatietechniek betrokken bij een pilot om monteurs duurzaam inzetbaar te houden. Volgens Van Duijne liggen er volop kansen voor 50 plussers.
Kopzorgen krijg ik soms van alle berichtgeving in de media. Er wordt zoveel geld over de balk gegooid. Voor de aanleg van ecoducten bijvoorbeeld. Eekhoorns, reëen en herten maken geen of weinig gebruik van een ecoduct en al helemaal niet als er ook nog eens hek voor staat (Telegraaf, 10 juni). Dezelfde kopzorgen krijg ik van alle berichten over het nijpend tekort aan loodgieters (installatiearchitecten).
Bijna een jaar loop ik nu rond in deze prachtige branche. Ik heb het afgelopen jaar gesprekken gevoerd met werkgevers en werknemers. Ik ben de dialoog aangegaan met het onderwijs en ook met ambtenaren en politici die zoeken naar bondgenoten om de agenda van ‘Een leven lang leren’ te realiseren. Waar ik begon vanuit verwondering, kijk ik nu vooral met bewondering naar iedereen die elke dag werkt aan de energietransitie, de innovatie in Nederland, een veilige zorg, het langer thuis wonen van ouderen, veilige ICT-verbindingen en nog veel meer.
Ik heb onlangs een autoreis gemaakt door Zuid Europa. Net over onze landsgrens merk je al het verschil met ons drinkwater. Het water ruikt naar chloor. Men chloreert niet voor niets! Het drinkwater is in zuidelijke landen vaak van veel mindere kwaliteit. Niet voor niets gebruikt men daar veel flessenwater. Ook tijdens mijn vakantie kan ik het niet nalaten te vragen hoe ze hun drinkwatervoorziening regelen. Een van de locaties die ik bezocht beschikte over een bron, waarvan het water naar eigen zeggen was getest op kwaliteit. Koud water bijmengen tijdens het douchen was overigens niet nodig.
Dit keer geen onderzoek, maar meer een vakantiesnack. De grote uittocht naar warmere streken staat weer voor de deur. Velen van ons ruilen het comfort van onze woning in voor de charme van het kamperen. Voor mij vanzelfsprekend, het heeft gewoon iets om – tot op zekere hoogte – lekker primitief bezig te zijn. Even geen techniek om je heen. Een periode van ont-wifi-en. Geen e-mail en telefoon. Zeker geen sociale media. De rust die je ervaart, is bijna eng.
De salderingsregeling blijft de gemoederen bezig houden. Consumenten kunnen nu nog hun overschot aan zelf opgewekte stroom terugleveren aan het net en daar een vergoeding voor ontvangen. In 2020 komt daar waarschijnlijk verandering in. Volgens menigeen in de zonne-energiebranche een desastreus vooruitzicht. Zonder salderingsregeling en staatssteun zo vrezen ze, stort de markt in. Deskundige Klaas Galama: “Onzin, dit soort regelingen zijn al totaal achterhaald.”
Huub Kamp is als zzp’er actief in Frankrijk en Hongarije. Voor IZ bericht hij sinds oktober 2016 over zijn wonderlijke belevenissen in den vreemde. Dit keer: dakdekken in ‘La douce France’.