Het mag u niet ontgaan zijn dat wij leven in een informatietijdperk. Allerlei apparaten worden met elkaar in relatie gebracht en spuwen dagelijks terabytes aan data de wereld in. Data die via slimme algoritmes informatie leveren. Informatie die leidt tot kennis, wat vervolgens weer leidt tot nieuwe inzichten in het gedrag. In het tijdperk van ‘Internet of Things’ geloof ik dat alles informatie wordt. En persoonlijker.
Er zijn drie belangrijke voorwaarden waaraan voldaan moet worden bij technische interoperabiliteit. Ten eerste moeten apparaten en (deel)systemen onderling kunnen communiceren en samenwerken. Vervolgens mag er geen verlies van functionaliteit of prestaties optreden bij vervanging van één of meer van deze. Oók niet als de vervangende apparaten of (deel)systemen afkomstig zijn van andere leveranciers of ontworpen en gebouwd zijn op basis van andere principes.
Op de vraag óf Augmented Reality (AR) en Virtual Reality (VR) iets gaan betekenen binnen de installatiebranche, antwoordt een orakel altijd bevestigend. Veel lastiger is het om een antwoord te geven op de wát-vraag. Er is namelijk met AR en VR veel mogelijk. De ontwikkelingen gaan zo verschrikkelijk snel. Verstorend snel voor de traditionele manier van werken van installateurs. Het is bijna onmogelijk een beeld te schetsen van de branche over pakweg 5 of 10 jaar.
Dit keer geen onderzoek, maar meer een vakantiesnack. De grote uittocht naar warmere streken staat weer voor de deur. Velen van ons ruilen het comfort van onze woning in voor de charme van het kamperen. Voor mij vanzelfsprekend, het heeft gewoon iets om – tot op zekere hoogte – lekker primitief bezig te zijn. Even geen techniek om je heen. Een periode van ont-wifi-en. Geen e-mail en telefoon. Zeker geen sociale media. De rust die je ervaart, is bijna eng.
Een van de grote versnellers van innovatie is digitalisering. De snelle ontwikkelingen in ‘digital’ brengen structurele veranderingen in de branche. Geen enkel branchebedrijf ontkomt aan de impact hiervan. ABN Amro beschrijft in haar sectoranalyse ‘Digitalisering in de bouw – een wereld te winnen’ (februari 2016) hoe de digitalisering de bouw raakt. Ondanks dat dit rapport een jaar oud is, is het goed de inhoud eens te bekijken in het licht van de installatiebranche.
‘Servitization – dienstverlening is de toekomst van de industrie’ (2016) is een rapport van ABN-AMRO dat u niet mág missen. Het legt uit hoe binnen de technische sector de kanteling plaatsvindt van productverkoop naar dienstverlening. Een uitdagende kanteling voor veel van onze sectorbedrijven. Je zou servitization – oké, het blijft een tongbreker – versimpeld mogen vertalen naar servicedienstverlening. Het staat voor ‘het aanbieden van klantgerichte combinaties van goederen, diensten, ondersteuning, selfservice en kennis, met als doel waarde toe te voegen aan het kernproduct’. Deze volle definitie van de tongbeker werd al in 1988 gebruikt door Vandermerwe & Rada. Toch lijkt nu pas de tijd rijp voor een echte doorbraak. Servitization biedt de installateur nieuwe kansen. Hoe ga je geld verdienen aan servicediensten in plaats van dat het een kostenpost is? We kennen al enige tijd het onderhoudscontract, eigenlijk een soort voorloper. Toch blijkt deze contractvorm steeds meer onder druk te staan. Installaties en onderliggende producten worden steeds slimmer. Gecombineerd met andere data ontstaan er nieuwe vormen van informatiestromen, waarmee geautomatiseerd inzicht en kennis afgegeven wordt aan iedereen die hierop is afgestemd. Opdrachtgevers gaan anders naar installaties en producten kijken. Ze zoeken naar en vragen om andere financieringsmodellen. Eén daarvan is ‘x-As-A-Service’, waarbij x voor het product of de dienst staat. Ook te denken valt aan een pay-per-use. Je leest steeds vaker dat er een sociale maatschappelijke kanteling plaatsvindt van bezit naar gebruik. We kennen het in de (mobiele) telefoniewereld en ook op het gebied van muziek en film. Zou een
Voor de één een open deur, voor de ander misschien een afwijzing. En toch, dé installateur bestaat domweg niet meer. Net zoals dé consument of dé markt. Het is te algemeen. Het omvat alles en daarmee tegelijkertijd niets. Maar, als de installateur niet meer bestaat, wat dan wel? OTIB, het opleidingsfonds voor de technische installatiebranche, heeft hiernaar onderzoek gedaan.
Ik ben enthousiast. Goed, dat ben ik altijd wel. Maar nu helemaal na het lezen van het rapport ‘Economische vooruitzichten installatiebranche 2017 en verder’ van branchevereniging Uneto-VNI. Marktindicatoren slaan groen uit. Oké, de mate waarin verschilt, maar een kniesoor die daar op let. Er liggen vette jaren voor ons. Natuurlijk, het zijn woorden en grafieken op papier. Die betalen de facturen niet. Uiteindelijk geldt dat het herstel voelbaar is in aanvragen, hoeveelheid werk en behoefte aan vakkundige mensen. De grootste groei in 2017 ligt vooralsnog in woningbouw. Gevolgd door de aan elkaar gewaagde sectoren utiliteit en infrastructuur. Naar 2021 toe wordt sectorbreed een verdubbeling verwacht. Het is klip en klaar: de branche mag en moet aan de bak! Is dan alles rozengeur en maneschijn? Niet helemaal. Zo lees je in het rapport uitstekende prognoses van werkgelegenheid, door de toenemende vraag. Maar combineer dit eens met de natuurlijke uitstroom en verminderde instroom van vakmensen. Het kan niet anders dan dat dit gevolgen heeft. Het raakt de branche in haar geheel, maar zeker ook u als aanbieder. Welk effect heeft dit op alle vooruitzichten en voorspellingen? Er vallen mij een paar details op in het rapport. Door de indrukwekkende hoeveelheid grafieken en schema’s overkomt het je zomaar om over een aantal prikkelende zinnen heen te lezen. Bijvoorbeeld over de alsmaar doorgaande systeemintegratie van elektrotechniek, klimaat en ICT. Of de rol van data en data-analyse. En niet te onderschatten: het ontstaan van nieuwe verdienmodellen. De vooruitzichten geven mij energie. Om door te pakken
Het leven bestaat uit een constante stroom van keuzemomenten. En aan elke keuze kleven consequenties. Dat geldt ook voor mij als columnist. Afgelopen jaar heb ik u deelgenoot gemaakt van verschillende basiszaken in communicatie. Uit de positieve reacties die ik ontving, maak ik op dat de kennisdeling u nieuwe of andere inzichten heeft gebracht. Nu, na 13 edities InstallateursZaken, sta ik voor een keuze. Ga ik nog een jaar verder schrijven over communicatie of verander ik van koers? Het antwoord laat zich raden, het wordt een nieuwe koers.
Reclame, ik heb er een haat-liefde verhouding mee. De ‘haat’ zit hem in de irritatie die reclame vaak oplevert. De ‘liefde’ in de creativiteit en kunst die sommige reclame in zich heeft. Goede reclame richt zich op het verkopen van een inspiratie, oplossing of droom. En dat gezien vanuit het oogpunt van de afnemer. Wanneer u reclame moet (?) maken, sta dan vooraf eens stil bij de 5-M-regel. Mission – Wat is het doel van uw reclame? U kunt kiezen uit: overtuigen, informeren, herinneren of versterken. Deze keuze bepaalt in grote mate de invulling van de volgende 4 M’s. Message – De reclameboodschap moet de unieke waarde overbrengen van uw product of dienst. In woord en beeld, vanuit het oogpunt van de afnemer (uw doelgroep). Dit lijkt veel op het ‘woord-beeld-gedrag’, waarover ik eerder heb geschreven. Media – Het gaat hier om keuze in het mediakanaal. Wordt het internet met een adwords-campagne? Of toch maar de lokale krant. Er zijn 1001 mogelijkheden. Een keuze hangt af van het bereik, de frequentie van inzet en de impact/exposure. En natuurlijk de doelgroep die u op het oog heeft. Money – Wat is reclame (u) waard? Sommige ondernemers schrikken van de absolute €-getallen. Om een eerlijker €-vergelijk te krijgen, geef ik u de volgende tip. Reken bedragen om naar 1000 zichtmomenten. Measurement – Het meten van de effectiviteit van reclame is lastig en afhankelijk van de hierboven genoemde 4 onderwerpen. Desondanks, sta vooraf eens stil bij hoe en waarop u gaat meten. Met