Stop geknutsel met tie-wraps
Tie-wraps, u weet wel die plastic kabelbinders, zijn niet geschikt om te dienen als volwaardig alternatief voor het beugelen van leidingen. Dat zegt Ron Bosch, Senior Docent ‘Installatie Technologie’ aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en eigenaar van Technisch Ingenieurs Adviesbureau Bosch te Rosmalen.
Een elektrakabeltje vastmaken om te zorgen dat deze op zijn plaats blijft, okay. Maar het bundelbandje of trekbandje zoals een tie-wraps ook wel wordt genoemd, is niet geschikt voor het permanent beugelen van gas- of waterleidingsystemen. Toch komen dit soort bevestigingsmethodes nog heel vaak voor. Als bouwer dien je te voldoen aan de drinkwaterwetgeving volgens NEN 1006 en de VEWIN waterwerkbladen en voor gasleidingen aan de NEN1078. Beugelen met tie-wraps is geen toegestane manier van beugelen volgens Kiwa en het Waterleidingbedrijf.
Excessen
Ik heb zelf wel meegemaakt als adviseur dat een installateur de leidingen onder de vloer met tie-wraps aan elkaar had vastgemaakt in plaats van met beugels. Dus in de kruipruimte, die feitelijk na oplevering niet meer toegankelijk is. Dit is geen unicum. Installateurs halen wel vaker dit soort fratsen uit, puur om de prijs te drukken. Een gemiste kans, waarmee een installateur zichzelf ook nog eens in de voet schiet. Het is ontoelaatbaar dat er op deze manier wordt geknutseld. Voordat je het weet krijg je te maken met wateroverlast of nog erger, ontstaan er levensgevaarlijke situaties. En het verhoogt de kans op kostbare hersteloperaties. Per woning kunnen die al snel rond de 10.000 euro bedragen.
Normen
De enige juiste manier om gasleidingen aan te leggen, is omschreven in het Kleintje Gas van Isso en dan met name in paragraaf 6.2 (Leidingmaterialen) en 6.3 (Leidingloop en –aanleg). Hierin zitten de nodige verwijzingen naar wettelijke bepalingen conform Bouwbesluit en de daarvan afgeleide NEN1078. De NPR3378 is weer een uitwerking van de NEN1078. In deel 6 van die Praktijkrichtlijn, hoofdstuk 6 ‘Bevestiging en ondersteuning’ staat dat “Beugelen behoort te worden uitgevoerd volgens de montagevoorschriften van de leverancier van het leidingsysteem”. Daarnaast is het belangrijk om alle Vewin werkbladen te raadplegen en de voorschriften van de fabrikanten van leidingmaterialen. Daarvan afwijken, kan alleen als je op een andere manier kan aantonen dat de gekozen oplossing voldoet.
Uitgesloten
Het is vrijwel onmogelijk om aan te tonen dat tie-wraps voldoen aan de voorschriften van de fabrikant en dat hun levensduur langer is dan 50 jaar. De lineaire uitzettingscoëfficiënt van kunststof tie-wraps is vele malen hoger dan die van bijvoorbeeld koper. Gevolg: er gaan spanningen ontstaan in de leidingen. Een leiding moet kunnen uitzetten en krimpen, en de bevestiging moet spanningsvrij zijn. Bevestiging van een leiding met tie-wraps aan een andere leiding van een ander materiaal leidt tot uitzettingsverschillen. Tie-wraps zijn niet sterk genoeg om deze verschillen op te vangen. Soms snoeren tie-wraps zelfs leidingen in, met alle gevolgen vandien.
ReactiesOok op onze Facebookpagina was de verontwaardiging te proeven. Na plaatsing van een foto ‘hoe het niet moet’ (zie afbeelding I) stroomden de reacties binnen. Zo vertelde Sjaak Thijssen wat hem onlangs was overkomen. “Laatst had een elektricien de kabel aan de afvoer vastgemaakt met een ty-wrap. Alleen werd de afvoer weg gesloopt. Toen lagen er een hoop kabels op de grond. Het leek wel een bord omgegooide spaghetti.” Vakcollega Raimond Kersten liet ook van zich horen. “Het is een schande dat installateurs zulk werk kunnen afleveren, zelfs al is het onder de grond.” Terecht merkte Erik Boogh wel op dat “tie-wraps soms handig zijn om alles op de juiste plek te houden onder de vloer. Daar waar de leidingen weer door de vloer heen moeten in een sparing. Maar als definitieve bevestiging, nee, dat kan echt niet.” |
Wettelijke verplichting
De eigenaar van de woning dient erop toe te zien dat er een deugdelijke drinkwater- en gasinstallatie wordt aangebracht door de installateur. Heeft de opdrachtgever geen kennis van zaken dan moet hij een deskundig advies-/ingenieursbureau inhuren om hier een uitspraak over te kunnen doen.
Ook al is de bouwer de aanvrager van de bouwvergunning, bij het passeren van de koopakte is de eigenaar de vergunninghouder van het bouwproject geworden. “Die moet dus de vergunningvoorschriften naleven of zorgen dat ze door zijn werknemers of contractanten worden nageleefd”, aldus een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak Raad van State van 27 mei 2015 (ECLI: NL: RVS:2015:1667). De eigenaar van de woning kan er dus door het waterleidingbedrijf of het gasleverend bedrijf of de vergunningsverlener , bijvoorbeeld de gemeente, op aangesproken worden.
Conclusie
Weer terug naar de realiteit, er valt veel te zeggen over montage technieken. Ik heb al heel wat ‘kunstwerken’ gezien in de 35 jaar dat ik in de bouwwereld mee loop. Dus installateurs: zak niet af naar een discutabel peil, omdat uw opdrachtgever u het vel over de neus trekt. Durf nee te zeggen en blijf staan achter wat u vroeger is geleerd. En wenst u echt de klus; zorg er dan voor dat u zich indekt en de verantwoording bij de opdrachtgever neerlegt, want u bent de laatste die aan de installatie gesleuteld heeft. En bij een rechtszaak zal niet alleen de opdrachtgever ter verantwoording worden geroepen, maar ook de uitvoerende partij •