Met handen en voeten
Huub Kamp is een nijver baasje. Na jarenlang de scepter te hebben gezwaaid bij verschillende bedrijven, begon hij in 2013 als ZZP’er. Kamp Buitenland Verbouwingen is sindsdien actief in Frankrijk en Hongarije. Voor IZ verzorgt hij vanaf oktober een driemaandelijkse column over zijn belevenissen in den vreemde. Kamp’s schrijfsels zijn een bonte schakering van verwondering, humor en leermomenten. In deze aflevering: onverwachts drukverlies in een Frans kasteel. Rarara hoe kan dat?
Ik ben in de Creuse aan het werk bij een opdrachtgever. Hij heeft een complex gekocht met een grote hoeveelheid bos, een fraaie portierswoning en een heel groot, statig huis. Het is net geen kasteel, maar wel een enorm herenhuis. In dat herenhuis moet veel veranderd worden. Het is de bedoeling dat er meerdere gîtes komen met een eigen badkamer. Dat betekent dat er door mij vooral veel installatiewerkzaamheden moeten worden verricht. En daar begint het avontuur, beter gezegd; het raadsel van het water.
Loden leidingen
De waterleidingen lopen door het hele huis, in het souterrain, op de begane grond en op de eerste etage en zijn bijna allemaal uitgevoerd in lood. Zowel de koud- als de warmwaterleiding. Mijn opdrachtgever wil graag alle loden leidingen verwijderd hebben en op iedere etage nieuwe leidingen naar de diverse tappunten. Maar voordat de nieuwe leidingen geïnstalleerd kunnen worden, moet ik eerst een tijdelijke aansluiting in tyleen aanleggen vanaf de hoofdafsluiter naar de keukenkraan, naar twee toiletten, naar de badkamer en naar de boiler. Pas daarna kunnen de oude leidingen verwijderd worden en bouwkundige werkzaamheden worden uitgevoerd.
Tijdelijke aansluiting
Voor het aanleggen van de tijdelijke aansluitingen moet ik de hoofdafsluiter, die nu omhoog staat, aanpassen. Dat doe ik door hem van buiten uit de aansluiting te draaien en met een kniestuk opnieuw aan te sluiten, zodat de afsluiter naar voren steekt en mijn opdrachtgever de muur kan isoleren en er een voorzetwand tegen aan kan plaatsen. Daarnaast moet ik een gat boren door een 60 cm dikke natuurstenen muur en door een etagevloer van ook zo’n 60 cm. Gelukkig beschik ik over het juiste gereedschap, inclusief een lange boor. Na korte tijd zitten de gaten erin en heb ik de tyleenslang aan de tappunten aangesloten.
Schrikken
Plotseling krijg ik te horen dat er in het hele huis geen water meer is. Ik schrik mij uiteraard te pletter en denk: “Heb ik bij het boren van de gaten iets geraakt waardoor er nu geen water meer is? Dat kan niet, want ik weet zeker dat daar geen leidingen lopen”. Maar ja, ik voel mij uiteraard wel verantwoordelijk en probeer te achterhalen wat de oorzaak kan zijn. In de portierswoning, die 100 meter verder ligt, is wel volop water. Dus het ligt niet aan de waterleidingmaatschappij of aan het feit dat half Frankrijk de tuin aan het sproeien is. Ik zet diverse tussenkranen dicht en uiteindelijk lukt het me om in de keuken zowel warm- als koudwater te krijgen, weliswaar in de vorm van miezerige straaltjes, maar dat is beter dan niets. Inmiddels zijn we wel een middag verder en is het zeven uur geworden, het tijdstip waarop we normaliter stoppen met werken. Aangezien we nog steeds voor een raadsel staan, lijkt het beter om nu te stoppen en morgen met fris gemoed een nieuwe poging te wagen om het probleem om te lossen. Mijn opdrachtgever en ik besluiten om een aantal emmers water in de portierswoning te vullen en bij de toiletten neer te zetten, zodat deze s ‘avonds en ‘s nachts gebruikt kunnen worden. Douchen moet vanavond maar in de portierswoning.
Onrustige nacht
Na een zeer onrustige nacht, vol met onderbrekingen en angstgevoelens, hervat ik de volgende ochtend mijn zoektocht naar de oorzaak en uiteraard de oplossing van het waterprobleem. Wat blijkt: mijn opdrachtgever heeft een manometer. Daarmee kan ik eindelijk conclusies gaan trekken en zodoende in ieder geval gaan bepalen waar we de oorzaak van het probleem moeten zoeken. Ik begin met de druk direct achter de hoofdafsluiter te meten: 0,8 bar. Veel te weinig. Ik denk: “Dat kan toch niet komen door het feit dat ik de afsluiter van positie heb veranderd en er een kniestuk in heb geplaatst?”. Ik draai de afsluiter in de put buiten dicht, draai de hoofdafsluiter in het huis eruit en sluit de manometer aan. Vervolgens draai ik de afsluiter in de put open en wat blijkt: de druk die binnenkomt, is 0,8 bar. Er valt een last van mijn schouders. Het ligt niet aan mijn werk. De oorzaak van het probleem moet buiten het huis gezocht worden.
Verrassing
Ik meet de druk van de buitenkraan bij de portierswoning en krijg een verrassing: 5 bar. De waterleiding van het huis komt vanaf de portierswoning. Dus ergens tussen de portierswoning en het huis dat 100 meter verderop ligt, moet een drukverlies zijn van 4,2 bar. In de put buiten het huis komt de waterleiding vanaf de portierswoning binnen, met eerst een stopkraan en daarna een kruisstuk. Er zijn drie aftakkingen: links naar een punt om een buitenslang aan te sluiten, rechts naar een stopkraan met daarna een reduceerventiel en rechtdoor naar een stopkraan en vervolgens naar het huis. Ik sluit de manometer aan op het punt waar de de buitenslang wordt aangesloten en meet 0,8 bar. Zou er ergens tussen de portierswoning en de buitenput een gigantisch lek zijn? De leiding ligt in de grond onder een weiland, dat gaan we nooit vinden.
Zielig fonteintje
Ik besluit om het binnenwerk van de stopkraan naar de woning eruit te draaien en er komt een zielig fonteintje uit. De opening is te groot om de manometer te kunnen aansluiten, zodat ik de druk niet kan meten. Maar het is duidelijk; de druk na het kruisstuk is veel te laag. Vervolgens durf ik het aan om het binnenwerk van de afsluiter die het eerst vanaf de portierswoning in de put binnenkomt, eruit te draaien. Opnieuw een zielig fonteintje. Wat nu? Ik plaats wederom de manometer aan het punt van de buitenslang en meet, zoals te verwachten, 0,8 bar. Het blijkt dat de stopkraan, die tussen het kruisstuk en het reduceerventiel zit, dicht staat. Waarom die stopkraan dicht zit, weet ik niet, maar ik denk: “Wie niet waagt, wie niet wint!” en ik draai de stopkraan open.
Sneltreinvaart
Meteen vliegt de druk omhoog op de manometer: 1,8 bar. Ik loop met een sneltreinvaart door het huis. Er is overal water. Hoera! Omdat ik het vreemd vond dat de stopkraan van het reduceerventiel dicht stond, maar de waterleiding in het huis wel jarenlang goed heeft gewerkt, heb ik na een aantal uur de stopkraan weer dicht gedraaid. De manometer bleef al die tijd, en blijft nu, een paar dagen later, keurig op 1,8 bar staan. Maar het reduceerventiel is uitgeschakeld vanwege de dichtgedraaide stopkraan. Rarara: waarom ging de druk naar 0,8 bar, en blijft hij nu op 1,8 bar staan? Een groot raadsel. Maar ondanks het feit dat ik de oorzaak niet heb kunnen vinden, heb ik het probleem wel opgelost. En slaap ik nu een stuk beter
Huub Kamp
www.kampbv.net
