Tag: artikel editie maart 2018

Duurzame wijk met verschillende waternetten

Duurzame wijk met verschillende waternetten

Rijnhuizen gaat op de schop. Het voormalige kantoorgebied in Nieuwegein transformeert in een wijk waarin wonen, werken en recreëren mogelijk zijn. De herontwikkeling krijgt een duurzaam karakter, waarbij een belangrijke rol is weggelegd voor sanitaire systemen. Zo worden er maar liefst drie waternetten aangelegd. In de wijk komen 1500 nieuwe woningen te staan. De energievraag wordt volledig op duurzame wijze ingevuld. Vlakbij de huizen verrijst namelijk dit jaar nog een zonnepark. Dit complex kan geleidelijk aan jaarlijks 7 miljoen kilowattuur aan energie gaan leveren aan de woningen. Bovendien worden er pv-panelen gelegd op de huizendaken. Volgens berekeningen krijgt de wijk zo de beschikking over nog eens 3 miljoen kilowattuur extra aan energie op jaarbasis. Hoewel het energie-aanbod dus fors zal zijn, blijft een aansluiting op het reguliere net nodig, om elektriciteit te kunnen uitwisselen Opvang regenwater De pv-panelen in het zonnepark leveren niet alleen energie, maar gaan ook via een goot onderin regenwater opvangen, wat in een ondergrondse waterberging (aquifer) wordt opgeslagen. Het gaat op jaarbasis om zo’n 30.000 kuub, schatten onderzoekers van het KWR-Watercycle Research Institute die betrokken zijn bij het project. Met de energie van de zonnecentrale wordt dit water vervolgens omgezet in demi-water. Dat is water ontdaan van alle verontreinigingen, mineralen en zouten. Zo’n 29.000 kuub is bestemd voor onder andere vaatwassers en wasmachines in de woningen. Hiervoor krijgt de wijk een apart leidingnet. Met het demi-water wordt een aanzienlijk deel van de waterbehoefte ingevuld. Per dag gebruiken we ongeveer 120 liter water per persoon. In Rijnhuizen

“De chirurgen en advocaten van de toekomst”

“De chirurgen en advocaten van de toekomst”

“Een smerig vak”, “verdient slecht”, “lichamelijk uitputtend” en “je hebt totaal geen status”. Het zijn zomaar wat ideeën die de maatschappij heeft over de installatiebranche. Ex-MTS’er Martijn van Bommel kent ze uit ervaring. De techneut werkt sinds 2015 bij ISSO als projectcoördinator en is onder andere betrokken bij het bekende ‘Build Up Skills’ programma. Is het slechte tij te keren of moeten we maar domweg accepteren dat de instroom in onze sector knudde blijft? Martijn van Bommel kwam via een omweg terecht in de installatiebranche. Na de MTS Bouwkunde doorliep hij de opleiding tot Techniekdocent. Wat volgde was een carrière met aandacht voor de harde en zachte kant van techniek. Van Bommel stelde lesprogramma’s samen, gaf trainingen, maar verrichtte ook bouwkeuringen en was medeontwikkelaar van een app voor logistieke planning op de bouwplaats. In 2015 kwam hij door zijn brede ervaring en kennis terecht bij ISSO. Ook daar houdt hij zich bezig met de ontwikkeling en implementatie van lesprogramma´s voor het techniekonderwijs. Je wilt graag de installatiesector aantrekkelijker maken, zodat de instroom aanzwelt. Je zou zelf ook niet je eigen kinderen adviseren de bouw- of installatiebranche in te stappen, zei je tijdens het voorgesprek.“Als je nu op het VMBO zit en voor techniek kiest, sluit je allerlei wegen af. De bouw en installatiebranche zijn op kennisgebied geen hoogwaardige sectoren. Bovendien is de input van buiten de branche gering, waardoor je blijkveld vernauwt en het moeilijk wordt om over te stappen naar andere sectoren. De kans is dus groot dat je

Vacatures vullen

Vacatures vullen

Je zou het bijna vergeten, maar nog maar relatief kort geleden zat een deel van de technische installatiebranche in zwaar weer. Er werden plannen gesmeed om vakmensen voor de branche te behouden om te voorkomen dat hun ervaring zou wegvloeien. Met dit doel voor ogen werden de arbeidsmarktcoaches in het leven geroepen. Hoewel de tijden zijn veranderd, vervullen deze coaches ook nu een onverminderd belangrijke rol. Een gesprek met de gedreven projectleider Koen Dingemans. Op 11 april 2013 werd het Sociaal Akkoord gesloten waarin afspraken werden gemaakt om de Nederlandse arbeidsmarkt toekomstbestendig te maken. Onderdeel van deze afspraken waren de sectorplannen. Ook de technische installatiebranche ontwikkelde een sectorplan waarin het Steunpunt Arbeidsmarktmobiliteit een centraal instrument is. Werkgevers, werknemers en werkzoekenden kunnen bij het Steunpunt terecht met vacatures, CV’s en/of vragen over scholing. De regionale arbeidsmarktcoaches zijn voor alle drie de partijen dé aanspreekpunten voor een loopbaan in de technische installatiebranche in de regio. De coaches zijn dit nog steeds, maar wel onder andere economische omstandigheden. Zwaar weer Toen de arbeidsmarktcoaches startten was het voor sommige bedrijven zwaar weer. Projectleider Dingemans: “Bedrijven moesten mensen laten gaan. Vaak mensen met veel ervaring. Daar wilden we iets aan doen. Met de arbeidsmarktcoaches kregen werkgevers en werknemers een aanspreekpunt in de regio die hen kon helpen bij het creëren van nieuwe matches. Werknemers die een baan zochten, wilden we verbinden aan werkgevers die mensen nodig hadden en andersom.” Het werd een succesvol instrument dat iedereen uitdaagde om out of the box te denken. Werknemers

Ketelleed?

Ketelleed?

Consumenten kunnen binnenkort via de Consumentenbond een cv-ketel aanschaffen. De bond gaat alleen de beste ketels uit haar test aanbieden. ‘Die zullen worden geïnstalleerd door een betrouwbare vakman met het OK CV-kwaliteitslabel en voor een eerlijke prijs’, aldus de bond. Installateurs zijn minder te spreken over het initiatief. Volgens Joyce Donat van de Consumentenbond hoeven ze zich geen zorgen te maken.

Het kantoor van de toekomst

Het kantoor van de toekomst

Adviesbureau Merosch is in de zomer van 2017 gestart met de renovatie van een gymzaal in Bodegraven, die dateert uit 1955. Het gebouw stond toen al 7 jaar leeg. Vanaf december 2017 is de 400 m2 b.v.o. door de onderneming in gebruik genomen als kantoor. Geheel volgens de bedrijfsfilosofie is de renovatie van het pand uitgevoerd op een verregaande circulaire en duurzame manier. Het kantoor gaat dienen als Living Lab voor duurzaam en gezond bouwen in Nederland. Er zijn diverse duurzaamheidsmaatregelen doorgevoerd om uiteindelijk tot een circulair, gasloos, energieleverend en gezond gebouw te komen. Zo is het volledige casco inclusief de vloer van de gymzaal behouden gebleven en zijn zoveel mogelijk ‘oude’ materialen hergebruikt. Het gebouw is zeer goed geïsoleerd en heeft geen aansluiting meer op het gasnet, maar een warmtepomp die duurzame warmte en koude levert. Er komen in april 2018 zonnepanelen op het dak en er is een elektrische laadpaal voor auto’s, waarmee het een energieleverend gebouw gaat worden. De hoge duurzaamheidsambities komen ook tot uitdrukking in de verschillende keurmerken die zijn verworven. Zo heeft het gebouw een GPR-score van 8,7 (hoogste in zijn klasse), een BREEAM Excellent label, WELL (gezondheidslabel) zilver en een tuin met NL Greenlabel A. Doelstelling De doelstelling was enerzijds om een inspirerende, comfortabele en gezonde werkomgeving te maken en anderzijds het karakteristieke gebouw uit 1955 te behouden en een positieve bijdrage te laten leveren aan de buurt. Het gebouw is daarom qua verschijningsvorm vrijwel volledig intact gehouden. Waar mogelijk zijn materialen hergebruikt. Ook

Nuchtere passie

Nuchtere passie

Als ik deze column schrijf zijn de Olympische Spelen nog in volle gang. Schaatser Bob de Vries viel mij speciaal op. Helaas geen medaille voor hem. Wel een man met een verhaal. De Vries is boer met schaatsen als zijn grootste hobby. “Ik ken geen boer die niet van schaatsen houdt,” aldus De Vries. “Boeren zijn doorzetters, dat moet je als schaatser ook zijn.” De Vries kon maar lastig wennen in Zuid-Korea. Het hangen op zijn kamer in afwachting van trainingen en wedstrijd pasten niet bij deze doener. Na de wedstrijd vertrok hij snel uit het Olympisch dorp. Terug naar gewoon doen. Hieraan moest ik denken toen ik bij één van zeven TopStartersdagen was. Ik ontmoette in de Rotterdamse Kuip jonge vakmensen uit de branche. Wat een prachtige energie! Op de terugreis liet het mij niet los. Op één TopStartersdag zien we als branche meer dan 100 enthousiaste ambassadeurs bij elkaar die maar één signaal afgeven: we hebben prachtig werk met een veelbelovende toekomst. En dat dus zeven keer… Maar ook: geen euforische stemming, maar nuchtere passie. Net als De Vries. Wat is het verschil? Op De Vries zijn we zichtbaar trots. Mannen zoals hij en Sven Kramer bijvoorbeeld, verleiden jongeren tot schaatsen, omdat ze ook een beetje bij de nationale trots willen horen. Helaas is dit niet per definitie het geval voor de omgeving van de startende monteur. Hier leven vooroordelen. En dat is jammer, zeker omdat we mensen nodig hebben die met hun handen willen werken. De kampioenen