De innovatieroute schetst een betrouwbaar beeld van de trends die de installatiebranche domineren. “Maar de themapleinen zou ik anders inrichten,” zegt Erik Bek. IZ ‘leest’ samen met de bekende ex-installateur, adviseur, docent, gastspreker en columnist ’s lands bekendste regionale vakbeurs. Erik Bek draait “al sinds de jaren ’90 mee in het wereldje”. Ooit begonnen als installateur leidt hij tegenwoordig het adviesbureau IDEA. Daarnaast is Bek actief als gastdocent op diverse opleidingen, variërend van VMBO tot HBO niveau. De vriendelijke reus treedt ook regelmatig op als gastspreker, bijvoorbeeld tijdens seminars van fabrikanten en verzorgt een column bij, helaas, een concurrerende titel. Bek is het prototype van de enthousiaste en sympathieke vakfanaat, die niet om een mening verlegen zit. Samen met deze installatiebranche man pur sang keken we naar het programma, de opzet en het doel van de Installatievakbeurs Hardenberg. “Succesformule” Allereerst, hij benadrukt het diverse malen tijdens het gesprek, wil hij nog maar eens beklemtonen dat Hardenberg “echt uniek is. Het is een succesformule. Andere regionale vakbeurzen draaien stukken slechter of zijn inmiddels gesneuveld. Ook de landelijke spelers doen het beroerd; denk aan een VSK en de Bouwbeurs.” Daar zijn meerdere oorzaken voor aan te wijzen, vermoedt Bek. “Beursmoe” Zo begint de vakwereld “beursmoe” te worden. “Er is zo’n ruim aanbod, je kunt het niet meer bijbenen. Daarnaast heeft internet het speelveld drastisch veranderd. Vroeger spaarden de fabrikanten hun innovaties op voor grote beurzen. Ze gooiden er zelfs nog van te voren reclamecampagnes tegenaan. Je had dus als vakman iets om
Tag: artikel editie september 2017
In Nederlandse nieuwbouwwoningen blijkt het ventilatiesysteem vaak niet goed te functioneren en zelfs niet aan de minimale uitgangspunten van het Bouwbesluit te voldoen. Met de ontwikkeling van eenvoudige meetinstrumenten, levert het TKI project SecureVent een missende schakel om de integrale prestatie van luchtinstallaties in woningen te borgen.
We zijn het er allemaal over eens; de CO2-uitstoot moet omlaag. Maar hoe doen we dat in de gebouwde omgeving? Twee ervaren installatieadviseurs leggen in dit artikel uit hoe luchtdicht bouwen een bijdrage levert aan verduurzaming en met welke regelgeving bouwkundige aannemers en installateurs rekening hebben te houden. Laten we beginnen met de EPC; wat is de Energieprestatiecoëfficiënt? Nieuwe gebouwen moeten op het gebied van energiezuinigheid aan bepaalde eisen voldoen. Die worden uitgedrukt in de EPC-norm. Hoe energiezuiniger het gebouw, des te lager de EPC. Voor nieuwe woningen geldt vanaf 1 januari 2015 een waarde van 0,4. Dit betekent dat vergunningen voor nieuwbouwwoningen die na 1 januari 2015 zijn aangevraagd, wettelijk moeten voldoen aan de EPC van 0,4. Om dit te halen moeten energiebesparende maatregelen worden genomen. Dat kan met technische installaties en/of door bouwkundige maatregelen te nemen. Bepalingsmethode De EPC wordt vastgesteld met de EPG-bepalingsmethode (NEN 7120). De NEN 7120 is een handig hulpmiddel bij het doorrekenen van verschillende energiebesparende maatregelen voor nieuw- en verbouw. De gemaakte berekeningen worden ingevoerd in EPG software. In de meeste gevallen neemt een bouwkundig of installatietechnisch adviesbureau deze taak voor zijn rekening, in enkele gevallen een architect. QV;10 De luchtdoorlatendheid (aangeduid met qv;10) betekent de luchtvolumestroom (qv) die ontstaat via de kieren en naden die zich in de gebouwschil bevinden, bij een drukverschil van 10 Pascal (uitgedrukt in dm3/s of dm3/s.m2 vloeroppervlakte). Oftewel: dit is de ongewenste luchtverplaatsing tussen binnen en buiten die door andere openingen gaat dan door de daarvoor aangebrachte ventilatieopeningen.
Kopzorgen krijg ik soms van alle berichtgeving in de media. Er wordt zoveel geld over de balk gegooid. Voor de aanleg van ecoducten bijvoorbeeld. Eekhoorns, reëen en herten maken geen of weinig gebruik van een ecoduct en al helemaal niet als er ook nog eens hek voor staat (Telegraaf, 10 juni). Dezelfde kopzorgen krijg ik van alle berichten over het nijpend tekort aan loodgieters (installatiearchitecten).