Passie voor het vak en de branche

Bijna een jaar loop ik nu rond in deze prachtige branche. Ik heb het afgelopen jaar gesprekken gevoerd met werkgevers en werknemers. Ik ben de dialoog aangegaan met het onderwijs en ook met ambtenaren en politici die zoeken naar bondgenoten om de agenda van ‘Een leven lang leren’ te realiseren. Waar ik begon vanuit verwondering, kijk ik nu vooral met bewondering naar iedereen die elke dag werkt aan de energietransitie, de innovatie in Nederland, een veilige zorg, het langer thuis wonen van ouderen, veilige ICT-verbindingen en nog veel meer.

In onze ontmoetingen zijn verschillende onderwerpen aan de orde gekomen. Het belang van goed vakmanschap in de branche, het belang van samenwerken en de uitdagingen van de veranderingen op de arbeidsmarkt. Het is maar een greep uit de gespreksonderwerpen, maar er was wel één element dat ik voortdurend terugzag in de gesprekken: optimisme. Over de aantrekkende markt en de sterke groei in orderportefeuilles. Maar ook over het vakmanschap dat voortdurend in ontwikkeling is en maakt dat we nieuwe kansen aangaan. We moeten echter wel alert te zijn en continu investeren in nieuw vakmanschap.
Naast bewondering over wat onze vakmensen elke dag oppakken, ben ik ook geraakt door de mentaliteit die er leeft: niet praten, maar gewoon aanpakken. Tekort aan vakmensen? Niet klagen, maar we gaan aan de slag om de instroom in de branche op peil te houden. Aansluiting met het onderwijs moet beter? Dan nemen we het initiatief om samen met het onderwijs de verbinding te maken. Dit alles vanuit één drijfveer: passie voor het vak en voor de branche. We realiseren ons steeds meer dat onze branche de drijvende kracht is in de techniek achter Nederland.
Na één jaar OTIB ben ik ontzettend trots om voor deze branche te mogen werken. Ik zie uit naar de vele gesprekken die nog gaan volgen en vooral naar de prachtige duurzame toekomst die we met elkaar weten te creëren.