Moeder en dochter in één bedrijf

“We delen dezelfde passie voor het vak, maar we leveren allebei een andere bijdrage aan het bedrijf. Daardoor vullen we elkaar heel goed aan.” Aan het woord zijn moeder Wilma en dochter Marije Dotinga. Moeder en dochter zijn samen van groot belang voor het gelijknamige Sneeker installatiebedrijf.

We ontmoeten de dames achter de winkel. Dotinga is specialist in brand- en inbraakbeveiliging. Het familiebedrijf is ruim vijftig jaar geleden opgericht. “Toen was het vooral de winkel in het dorp. Mijn schoonvader woont nog boven de winkel. Zijn keukentafel is onze kantine.” Maar inmiddels ligt de focus meer op het werk in het hele land. Zo loopt er nu een klus in Zeeland. Berthus Dotinga, de man respectievelijk vader van Wilma en Marije, vertrekt binnenkort zelfs naar Bonaire. “Iedereen zegt tegen ons: ‘Ga mee! Heerlijk naar de zon.’ Maar hij werkt daar van zeven uur ’s ochtends tot zeven uur ’s avonds. Wat moet ik dan doen? Met een boekje in de zon zitten? Nee, dat is niets voor mij”, lacht Wilma. Sinds 1990 werkt ze als administratief medewerker in het bedrijf. “Voor mij was het een logische stap. De kinderen gingen naar school en het werd minder druk. Vanuit mijn jeugd weet ik niet anders dan dat het heel normaal is om mee te werken in het familiebedrijf. Dat deed mijn vader ook al.”

Trots

Dochter Marije (21) liep al vanaf haar dertiende in het bedrijf rond. “Het ging bij ons thuis altijd over de zaak tijdens het eten. Als kind vond ik dat nooit echt erg. Na mijn opleiding heb ik nog hier en daar wat rondgekeken, maar uiteindelijk ben ik in het familiebedrijf terecht gekomen.” Moeder vult direct aan: “Marije heeft best wel wat gepiekerd over wat ze wilde. Maar thuiszitten heeft geen zin, vinden wij. Zulke mensen zijn we niet. Dus mijn man en ik zeiden direct: ‘Kom maar in het bedrijf, maar dan moet je wel je diploma halen.’ En wat denk je? Marije slaagde in één keer voor haar opleiding Technische Beveiliging. We waren zo trots en zijn nu zo blij dat ze hier werkt. Ze is inmiddels van grote waarde.” Marije is verantwoordelijk voor de offertes en de facturering. En ze staat vaak in de winkel. “Marije heeft haar eigen plek in het bedrijf. Ze pakt alles op en neemt haar volledige verantwoordelijkheid. Het is fijn werken met haar. Je voelt elkaar gewoon goed aan.”

Dochter van

Marije loopt tijdens het gesprek regelmatig naar de winkel. De telefoon gaat en haar vader belt. Lachend beëindigt ze het gesprek. “Hij was de bon vergeten die ik klaar had gelegd. Typisch iets voor hem.” Hoe is het om te werken met je vader en moeder? “In het begin was het best spannend. Je weet precies hoe je ouders in elkaar zitten. En je weet hoe ze kunnen reageren. Maar dat maakt het ook gemakkelijk om met elkaar te communiceren. Je hebt genoeg aan een half woord. Wat wel belangrijk is, is dat ik een nul-urencontract heb. Dat betekent dat we ook flexibel zijn met elkaar. Ik heb ruimte om ook andere zaken op te pakken.” En dat is best nodig. Marijes partner heeft een boerderij met zijn broer. “Laatst had hij last van zijn rug en kon hij niet melken. Dat pakte ik toen op. Best pittig, lange dagen. En dan is het fijn dat ik hier flexibel kan werken.” En hoe reageerden de andere collega’s in het familiebedrijf? “Ja, je blijft de dochter van… Als ik een vraag van mijn vader doorgeef hoor ik wel eens: ‘Je vader kan wel méér willen’. Mijn antwoord is dan standaard: ‘Maar ik wil het nu ook.’ Dan is het maar helder. Het is overigens allemaal heel informeel hier.”

Communiceren

Hoe maken vrouwen het verschil op de werkvloer? Deze vraag doet de beide dames lachen. “Het is gezellig!” Inmiddels is zwager en werknemer Doeke ook binnengekomen. Hij heeft een duidelijke mening als het gaat over de meerwaarde van de dames in het bedrijf: “Het brengt meer sfeer. En de taal wordt anders. Maar ook de klanten kijken anders naar Marije als zij langskomt om een offerte op te nemen.” Marije knikt bevestigend. “Ja, dat zie ik ook wel. Soms zijn klanten echt verbaasd dat een vrouw de offerte komt opnemen. En ik pak het ook anders aan. Ik stel veel meer vragen. Ik wil alles weten zodat ik zo goed mogelijk kan adviseren. Dat doen mannen toch iets anders. Die hebben meer de lijn van ‘we zien wat er moet gebeuren en we doen het wel op deze manier’.” Marije schiet opnieuw in de lach: “Maar er zijn meer verschillen hoor. Hoe vaak ik niet op de werkbonnen alleen het woord ‘groepenkast’ zie staan en voor de rest niets… Ik moet dan maar raden waar het over gaat. Communiceren is gewoon niet de sterkste kant van de techneuten.”

High Tea

Moeder en dochter bezoeken regelmatig de High Tea-bijeenkomsten van OTIB, het Opleidings- en ontwikkelingsfonds voor het Technisch InstallatieBedrijf. Dit zijn bijeenkomsten voor ondernemende vrouwen in de installatiebedrijven. Tijdens deze bijeenkomst komen vrouwen uit de branche bij elkaar om ervaringen uit te wisselen en workshops te volgen. Wilma en Marije genieten altijd van deze middagen. “Mijn vader denkt dat er alleen maar dames komen, netjes gekleed met sjaaltjes en make-up. Maar zo is het niet. Het zijn allemaal vrouwen die met hun poten in de modder staan. Ze weten wat er speelt in de bedrijven. Het zijn aanpakkers.” Wilma vult aan: “De workshops zijn leuk, maar het elkaar ontmoeten is nog leuker. We weten wat er speelt, we weten waar we allemaal tegenaan lopen. En dan is het fijn om ervaringen uit te wisselen. Het zijn topmiddagen!”

Passie uitstralen

Tot slot de vraag: hoe krijgen we meer meiden in de techniek? Wilma ziet een belangrijke rol bij ouders. “Wij hebben onze dochters altijd met de handen laten werken. En dan niet alleen breien en schilderen, maar ook zagen. Mijn jongste dochter zit op kamers in Deventer. Laatst was er iets mis met de cv-ketel. Dat lost ze zelf op. Zo staan wij er in.” Marije ziet vooral een opdracht voor het onderwijs: “Er wordt gewoon te weinig aandacht besteed aan techniek op school. En wanneer die aandacht er dan wel is, dan moeten leerlingen ook de passie voor techniek kunnen ervaren. Als ik terugdenk aan mijn periode op het VMBO, dan zie ik vooral een docent die echt niets van die passie uitstraalde. Ja, dan is het ook niet raar als mensen niet kiezen voor techniek.” 

View as Slideshow