Voorzichtig bewustwording kweken
Ik ben net terug van een lange rondrit in een land waar bellen achter het stuur verplicht is, waar auto’s geen richtingaanwijzer hebben, waar bumperkleven de normaalste zaak van de wereld is, waar men met de elleboog op de claxon leunt. Jawel, Italië.
Laatst vroeg iemand mij: hoe komt het dat je in Italië geen Legionella oploopt? Mijn antwoord was dat na Turkije landen als Griekenland, Frankrijk én Italië juist hoog scoren op dat gebied. ECDC in Stockholm houdt dit bij. Alle Europese landen zijn hierbij aangesloten. Maar in veel landen is de meldplicht niet goed geregeld; is er sprake van een ernstige onderrapportage. Misschien is angst voor het inzakken van het toerisme wel een factor.
De waterkwaliteit is nergens zo goed als in Nederland. Daar mogen we best trots op zijn. Zodra je onze grens passeert wordt het water gechloord. Dat helpt natuurlijk om bacteriën te doden. Dat is ook wel nodig, want systemen met voorraadvaten op het dak in de zon en gegalvaniseerde ijzeren leidingen werken een legionellabesmetting in de hand. Desondanks komen er nog steeds besmettingen voor. Hier chloren we niet. Chloor is kankerverwekkend.
In landen als Italië is voor installateurs nog veel werk te doen. Gemeentes zetten fonteinen soms uit als de temperatuur meer is dan 25 graden. Zij weten niet dat Legionella bij lage temperaturen niet afsterven en zetten de fontein weer aan als het kouder wordt. Wie schudt wie wakker? Als u over Legionella praat, geef dan goede voorlichting. Geen angst aanpraten maar voorzichtig bewustwording kweken.
Leo Bikker
BAC (Bikker Advies & Consultancy)
mbikker@chello.nl
