Sociaal werkgever

Als jonge vader gaf Job Beijer zijn baan als gymleraar op om zonder ervaring directeur te worden van een loodgietersbedrijf. Hij werd een sociaal werkgever met een groot hart. Goudeerlijk en altijd in kansen denkend, juist als het gaat om ‘zijn’ vakmensen.

Sinds twee jaar is Job Beijer mede-eigenaar van het installatiebedrijf Aquarius. Zijn vader passeerde de 60 en wilde langzaam afbouwen. Tegelijkertijd stond Job na vele jaren in het onderwijs wel open voor een nieuwe uitdaging. Daarom besloot hij de stap naar het familiebedrijf te zetten. Zijn vader is nog steeds actief in het bedrijf maar de dagelijkse leiding ligt bij Job. Lachend: “Mijn zoontje zegt het treffend: ‘opa is de baas en mijn papa is de directeur’.”

Handen uit de mouwen

Een nieuwe uitdaging aangaan zonder ervaring. Dat vraagt om handen uit de mouwen steken en optimisme. “Het was best spannend, want als ‘zoon van’ kom je niet ver. Hierbij kwam dat er in het bedrijf drie oude rotten in het vak waren. Tja, en dan kom ik binnen… Ik had geen idee of ik het zou kunnen, maar ik heb last van wat ik de gymlerarenziekte noem. Gewoon doen wat je leuk vindt en er het beste van maken. Zo ben ik erin gestapt.”

Naast de mannen

Directeur van een bedrijf. Dat was best even wennen. “Eigenlijk was ik helemaal niet zakelijk en commercieel. Voorheen had ik een vast salaris dat elke maand op mijn bankrekening werd gestort. Als ondernemer is dat toch anders. Het beeld in de buitenwereld is vaak dat je als directeur een rijke stinkerd bent en dat anderen voor je werken, maar de realiteit is anders. Als directeur moet je ervoor zorgen dat het bedrijf goed draait. En jouw eigen salaris is het laatste dat je uitbetaalt.” Beijer ging op zoek naar zijn eigen stijl van leidinggeven. “Ik sta niet boven mijn medewerkers, maar naast ze. Mijn rol in het team is dat zij veilig en met plezier kunnen werken, want dat geeft de grootste productiviteit.”

Verjaardagskalender

Terwijl Beijer vertelt komt ook de leraar weer ergens in hem op. Hij lacht. “Dat klopt. Als leraar wil je dat iedereen met plezier naar je les komt. Dit geldt ook voor de mensen in je bedrijf. Je moet vertrouwen in hen hebben en dat ook uitstralen, zeker omdat 40 uur in de week best een groot deel van je tijd is.” Leidinggeven vraagt om maatwerk, om oog voor de ander en geloof in ieders kansen. Maar wat betekent dit eigenlijk? Beijer pakt de verjaardagskalender erbij. “Ik kan zo een paar voorbeelden noemen. Dat doe ik ook altijd als iemand van OTIB langs komt. Dan pakken we een bak koffie en lopen de verjaardagskalender na. Wie wil een volgende stap zetten? Wie kan wat extra ondersteuning gebruiken? En wat kan OTIB doen? Ik kan iedereen zo’n gesprek aanraden!”

Statushouder

Op de kalender staat onder andere de naam van een statushouder. Hij liet twee huizen en een bedrijf in Syrië achter vluchtte met zijn gezin en 25 jaar ervaring als elektricien naar Nederland. VluchtelingenWerk Nederland ging voor hem op zoek naar werk en klopte bij Aquarius aan. “Op het eerste gezicht was dit best wel spannend. Maar zakelijk gezien dacht ik: ik zoek een elektricien en dan maakt het mij niet uit wat hij op zijn brood smeert. Bovendien respecteerde ik zijn ondernemerszin. De gemeente en OTIB maakten het vervolgens mogelijk om hem in dienst te nemen en hem een goede opleiding te geven.” Zijn komst deed veel in het bedrijf. “Witter dan Aquarius kun je het eigenlijk niet hebben. Maar iedereen steekt graag zijn nek voor hem - en voor de andere inmiddels ingestroomde statushouders - uit en toont veel betrokkenheid.”

Mooie herfst

Maar er zijn meer voorbeelden. Zo is er de ervaren monteur die merkte dat het werk zijn lijf heeft gesloopt. “Hij heeft zijn sporen verdiend, was altijd goed voor de zaak. Maar zijn lichaam wilde niet meer. Dan kun je van alles bedenken. In overleg hebben we samen besloten om gebruik te maken van het generatiepact. Nu werkt hij drie dagen per week met minder salaris maar wel met behoud van pensioen.” Beijer kent de negatieve verhalen van andere werkgevers over deze maatregel. Het zou te duur zijn. Maar de opbrengsten zijn groot. “Je ziet dat het plezier terug is. En hoe! Het werk van vier dagen kan hij nu in drie dagen doen. Hij is fit, maakt geen fouten meer en heeft plezier in zijn werk. En als het erg druk is, springt hij altijd bij. Ik denk dat we samen echt de goede beslissing hebben genomen.”

Kennis benutten

Ook staat op de verjaardagskalender de elektro-docent die getroffen is door een herseninfarct. Hij kon niet meer werken maar wilde wel iets doen. Daarom vroeg hij aan Aquarius of hij een aantal uren per week in het magazijn zou kunnen werken. “Ik zag andere kansen. Met de komst van de statushouders wilde ik graag iemand in huis die hen een paar uur in de week een technische taaltraining kon geven. Ik legde dit voor aan de gemeente en OTIB. Ook zij waren enthousiast en maakten dit mogelijk.” In kansen denken. Dit gold ook voor de twee monteurs die uit de glastuinbouw kwamen. “Beiden zonder diploma’s maar wel met veel kennis. Voor hen heb ik een EVC-traject opgezet om hun ervaringen om te zetten in een diploma. Dat maakt ze sterk in hun vak.”

Belofte

En dan hebben we de jonge werknemer met een niet-aangeboren hersenaandoening die al sinds zijn zestiende bij Aquarius werkt. “Hij startte in een bijbaan en vertrok om aan zijn hbo-opleiding beginnen. Maar toen de opleiding niet lekker liep hebben we hem voorgesteld vooral bij ons terug te komen en werken-leren te combineren. Zonder druk, zonder verplichtingen. Inmiddels is hij volop aan de slag op de administratie en met de ICT; 21 jaar en een belofte voor de toekomst!”

Randje

Beijer heeft genoeg andere voorbeelden. Zoals de topmonteur van een ander bedrijf die niet de ruimte kreeg om op de woensdagen bij zijn kinderen te zijn. Het neefje dat werd afgekeurd in het leger en een veilige plek zocht om zijn toekomst weer te vinden. De eerste monteur die mogelijk zou worden afgekeurd maar nu wordt omgeschoold tot werkvoorbereider. En de zinkwerker die doof is maar zijn vak verstaat. “Je zorgt ervoor dat hij zijn werk kan doen en dat de klant ook snapt wat er speelt. Maar je begeleidt ook thuis. Want met werken komen nieuwe vragen.”

Iedereen heeft een randje

Wat maakt dat Beijer deze koers kiest? “Zo ben ik opgevoed. Iedereen heeft een randje, iedereen heeft iets om mee te dealen. Dat kan nooit een belemmering zijn.” Beijer kent de noodkreten om personeel van zijn collega-werkgevers daarom niet. “Het is maar hoe je kijkt. Ik heb maar twee vakmensen die bij de start van hun loopbaan bij Aquarius aan het profiel voldeden. De rest heeft zijn plek gevonden. Door een open cultuur, door mensen te ondersteunen en door in hen te geloven. Ik ben met dit team klaar voor de toekomst. Zij hebben zichzelf gemaakt tot wie ze zijn. Dat maakt hen waardevol en mij vooral trots!” 