The internet of me

Het mag u niet ontgaan zijn dat wij leven in een informatietijdperk. Allerlei apparaten worden met elkaar in relatie gebracht en spuwen dagelijks terabytes aan data de wereld in. Data die via slimme algoritmes informatie leveren. Informatie die leidt tot kennis, wat vervolgens weer leidt tot nieuwe inzichten in het gedrag. In het tijdperk van ‘Internet of Things’ geloof ik dat alles informatie wordt. En persoonlijker.

De verwachtingen op dit gebied zijn hooggespannen en vaak in het voordeel uitgelegd. Denk bijvoorbeeld aan commercie (efficiëntere processen), sociaal en politiek (duidelijkere informatie voor klanten en burgers), betere zorg (smart sensors), betere veiligheid (bijvoorbeeld in het verkeer) of persoonlijke nieuwe diensten die het leven aangenamer en veiliger maken.
Terwijl u dit leest, zit u waarschijnlijk op een stoel. Het fenomeen ‘zitten’ wordt steeds vaker bestempeld als ‘het nieuwe roken’. Verkrijgbaar zijn bureaus die met een simpele drukknop in hoogte (zit- of stahoogte!) te verstellen zijn. Hoe lang duurt het nog dat zowel uw bureau als bureaustoel u gaat informeren over uw werkhouding? Al dan niet gecombineerd met de stappenteller uit uw smartphone, smartwatch of fit-bit-band. Onrealistisch? Dacht het niet. Menig hedendaagse auto stelt u ook na 1,5 uur sturen de vraag om een korte break te nemen. Technologie gaat steeds meer iets zeggen over u en uw gedrag. The internet of me.
Wanneer dit gebeurt, is de logische vraag: wie is eigenaar van deze informatie? In analogie van de vorige alinea: de bureauleverancier? De werkgever? Of uzelf als ‘producent’? Ook de toegankelijkheid, het gebruik en de bescherming van deze informatie zijn boeiende vragen. Eenduidige antwoorden ontbreken nog. Neemt de transparantie toe wanneer alles informatie wordt? Ik denk van wel. Significant. En dat is iets waar de installatiesector gedegen rekening mee moet houden in ontwikkelingen als bijvoorbeeld BIM, verdienmodellen of installatieconcepten.