Moeder in de branche

Francisca van Haaren is een jonge moeder in de dop die kiest voor een baan in de techniek. Via het Sectorplan ging zij na een korte opleiding als monteur aan de slag. Ondertussen gaat ze ook gewoon nog naar school. Meer jonge meiden moeten hun weg vinden naar de installatiebranche en de koudetechniek, vindt ze. “Er is werk genoeg en je hebt zekerheid.”

We ontmoeten Francisca op een doordeweekse avond. Overdag is er gewoon teveel te doen en veel te leren. Daar wil ze haar hoofd bij kunnen houden zonder afleiding. Ze vertelt wel vol trots dat ze kort vooraf aan ons gesprek in de groepsapp van de opleiding veel positieve reacties heeft gekregen op haar uitnodiging voor dit interview. Haar mannelijke medeleerlingen vinden dat ze het podium verdient. Francisca zelf is veel nuchterder. Het verhaal van deze Brabantse is een zoektocht naar meer zekerheid op de arbeidsmarkt en boeiende uitdagingen. En van uitdagingen houdt deze vrouw, die in haar vrije tijd figurant is in vele jeugdfilms die bioscopen hebben bereikt of op televisie zijn uitgezonden!

Op zoek

“Ik heb lange tijd gewerkt in een magazijn. Ondanks alle beloften kreeg ik maar geen vast contract. Dat was zo’n teleurstelling. Ik ging daarom zoeken naar een baan met goede vooruitzichten. Een baan met zekerheid.”
Francisca is 36 jaar en verwacht met haar man haar eerste kindje in maart 2018. Maar dit laatste bijzondere feit was nog niet bekend toen ze besloot een andere baan te zoeken. De techniek was voor haar een logische stap. Haar man is verwarmingstechnicus en met hem reed ze wel eens storingsdiensten. Zo kwam de techniek steeds meer in beeld. “Hij was ook de persoon die mij wees op de koudetechniek als specialiteit. Volgens hem liggen daar unieke toekomstkansen. Met dat idee in mijn achterhoofd ging ik naar de banenbeurs in het Willem II stadion. De arbeidsmarktcoach van de installatiebranche, Juul Heere, was daar aanwezig. Er volgde een gesprek. Er volgde later nog een telefonisch gesprek. En dat was de start van mijn weg naar de koudetechniek.”

Wat kan je?

Francisca werd gevraagd eerst een assessment te doen. “Eigenlijk is dat vooral een test om te bepalen wat je wel kan en wat niet. Wat weet je? En vooral: hoe zit je in elkaar? Uit mijn assessment bleek dat ik nog veel moest leren, maar dat mijn doorzettingsvermogen groot was .” Dat laatste punt was haar ticket naar de branche. Francisca kwam in het zogenaamde Sectorplan terecht. Vier weken school volgden en daarna vier weken bij een bedrijf, De Laat Koudetechniek in Ammerzoden. En dat beviel aan beide kanten, want Francisca kreeg haar eerste jaarcontract. Een nieuwe toekomst . “Het is een mooie baan. En ik ga ondertussen ook gewoon nog naar school. Eén keer in de ongeveer zes weken ben ik een volledige week aan het leren. Op weg naar koelmonteur niveau 2. Je maakt dan echt meters.”

Ook moeder worden

In die hectische begintijd gebeurde er nog iets volledig onverwachts: Francisca werd zwanger. “Er was een zeer kleine kans dat ik een kindje kon krijgen. Het was dus echt een verrassing en een cadeau. Naast dat ik vooral heel erg blij was, had ik ook zorgen. Hoe zou mijn directeur reageren? Met lood in mijn schoenen ging ik het hem vertellen. Zijn reactie was warm en fijn: ‘maak je geen zorgen’. Ik vond dat zo bijzonder. Maar het past ook wel bij het bedrijf.”
Francisca is de eerste vrouwelijke monteur in het bedrijf. “Ja, dat is voor de collega’s wennen”, vertelt deze goedlachse vrouw. “Vanaf het begin ben ik helder geweest: behandel me niet anders dan anderen want ik ben gewoon je collega. En dat kan ik ook gewoon zeggen; het bedrijf voelt als een grote familie waar een open sfeer heerst. Natuurlijk moet ik nu wel opletten, bijvoorbeeld bij het tillen van zware voorwerpen. Dan vraag ik ook gewoon om hulp. Maar ik wil vooral zoveel mogelijk alles zelf doen.”

Emancipatie

Op de vraag wat de meerwaarde van vrouwen in de techniek is, antwoordt Francisca direct: “We doen niet onder voor de man, maar hebben meer geduld.” Maar ook de klant lijkt het surplus te zien. “Vandaag heb ik het drie keer gehoord: een vrouw in de techniek, dat zie je niet vaak. Maar het wordt wel tijd dat we ze meer gaan zien. Ik denk dat er nog wel wat emancipatie nodig is in de techniek. Meer jonge meiden moeten hun weg vinden naar de installatiebranche en de koudetechniek. Er is werk genoeg! Je hebt zekerheid. Het is leuk werk! En je doet gewoon je werk net zo goed als elke man. En vergeet niet: de klant is blij met vrouwen.”

Vraagbaak

Met een nieuwe baan en een nieuwe opleiding kwamen ook veel vragen. Voor Francisca was de arbeidsmarktcoach Juul Heere een belangrijke steunpilaar. “Zij was de persoon die iets in mijn plannen zag, zij was de persoon die me hielp bij het vinden van een bedrijf. Als er iets verkeerd ging op school of iets mis ging in de administratie dan kon ik haar bellen. Zo werd op mijn overeenkomst met school vermeld dat ik een man zou zijn. Zij was de persoon die dat oploste door te bellen met school. En dat is fijn, want er komt zoveel op je af!” En het contact blijft. Nog steeds belt de arbeidsmarktcoach regelmatig met Francisca. Om even bij te praten en na te gaan of alles nog goed loopt. “Dat is fijn.”

De toekomst

Francisca heeft voldoende plannen voor de toekomst. Haar eerste prioriteit ligt bij haar kind. “Ik wil een gezond kindje op deze wereld zetten. En als jonge moeder gewoon blijven werken in deze branche. Dat kan; daar ben ik overtuigd van. En ik wil mijn eigen kind ook opvoeden met techniek.” Wijzend op haar buik: “Wie weet is dit wel een nieuwe jonge koelmonteur.”
Maar er zijn meer plannen. Blijven werken in de koeltechniek hoort daar ook bij. “Ik wil me blijven ontwikkelen. Ik wil groeien in kennis en ervaring. En ik hoop ook regelmatig naar het buitenland te kunnen blijven gaan. Laatst was ik nog in Engeland voor een paar dagen. Lange dagen maar wel met veel uitdaging. Ik wil dat blijven doen alhoewel het wel wat organisatievermogen zal kosten.” Moeder in de techniek. Het kan. Francisca is daar het levende bewijs van 