Met handen en voeten

Rondsnuffelen

Aangezien de eigenaresse die achter de balie stond alléén Hongaars sprak en ik niet, moesten we communiceren met handen en voeten én met tekeningen. Dat had niet het gewenste resultaat. Niemand begreep iets van elkaar. Totdat ik met mijn wijsvinger op mijzelf wees en daarna naar haar magazijn. Met andere woorden: ‘mag ik in jouw magazijn materiaal uitzoeken?’. Omdat ik, zonder toezicht zelfs, in het magazijn van het loodgietersbedrijf kon rondneuzen, heb ik die verloopkoppelingen vervolgens gevonden en ze afgerekend. Kostte me bijna niks trouwens. Daarna heb ik de materialen gebruikt en de boiler aangesloten. Na afloop heb ik foto’s gemaakt en deze aan de mevrouw van het loodgietersbedrijf laten zien. Zodoende begreep zij waarom ik zo graag in haar magazijn rondsnuffel.

Hollands bedankje

Afgelopen juni was ik weer in de buurt. Ik had van tevoren een ‘Hollands pakketje’ gemaakt met stroopwafels, Haagse hopjes, anijsklontjes, cacao, hagelslag en kaasjes. In folie verpakt met linten, waarop de Nederlandse en Hongaarse vlag stonden afgedrukt. Ik ben met mijn klant, die redelijk Hongaars spreekt, naar de loodgietersmevrouw gegaan, heb haar, tegen alle Hongaarse fatsoenregels in, een hand gegeven, het pakketje overhandigd en “köszönöm” gezegd. Uiteraard was zij stom verbaasd en ook blij verrast. Ze had een glimlach van oor tot oor. Mijn klant heeft haar daarna in het Hongaars uitgelegd dat ik haar wilde bedanken voor haar goede diensten. En wat was haar antwoord? – vrij vertaald – “Ja, zo behandel ik mijn klanten”! Ik heb haar, opnieuw, tegen de Hongaarse fatsoensregels in, een hand gegeven en haar met een oprecht gemeend “köszönöm” en “viszla” gedag gezegd. Dit is maar één voorbeeld van het vriendelijke karakter van de Hongaren. Inmiddels heb ik vele ervaringen met de Hongaarse landsaard opgedaan. In een volgend artikel, mocht het weer aan de orde komen, daarover meer! •

Huub Kamp, www.kampbv.net